4 สุดยอดสาวงามแดนมังกร [Part 2]


        หลังจากที่ได้นำเสนอ 2 ใน 4 สุดยอดสาวงามแดนมังกรไปแล้ว (อ่านบทความ 4 สุดยอดสาวงามแดนมังกร [Part 1] ได้ที่นี่) คราวนี้ก็จะเป็นความเป็นมาของอีก 2 สาวงามที่เหลือผู้มีฉายา “จันทร์หลบโฉมสุดา” และ “มวลผกาละอายนาง” (闭月羞花)
 

 photo 4� v2_1_zpsjbas03g5.jpg


ขอบคุณรูปภาพจาก - http://www.cnmines.com/list/wr82-%E9%97%AD%E6%9C%88%E7%BE%9E%E8%8A%B1.html


        ♥ ตียวเสี้ยน (貂蝉 Diāochán) หรือ เตียวฉาน เจ้าของฉายา “จันทร์หลบโฉมสุดา” มีเรื่องเล่าว่า คืนหนึ่งนางได้ทำพิธีไหว้พระจันทร์ เมื่อพระจันทร์ได้เห็นรูปโฉมของนางก็ถึงกับตกตะลึงและหลบไปอยู่หลังก้อนเมฆไม่ยอมโผล่ออกมา เตียวเสี้ยนแตกต่างจากสาวงามคนอื่น ๆ ตรงที่ไม่ได้รับการยืนยันว่ามีตัวตนอยู่จริงในประวัติศาสตร์ เนื่องจากเป็นตัวละครที่อยู่ในวรรณกรรมจีนเรื่องสามก๊ก จึงมีความเป็นไปได้ว่าอาจเป็นแค่ตัวละครในวรรณกรรมเท่านั้น เชื่อกันว่านางเกิดในปี ค.ศ. 169 หรือช่วงก่อนเข้าสู่ยุคสามก๊ก
 

 photo 4 �v2_2_zpsvyzjhheb.jpg


ขอบคุณรูปภาพจาก - https://www.tumblr.com/search/eg:%20dong%20zhuo


        เมื่อเตียวเสี้ยนอายุได้ 16 ปีก็ได้ไปเป็นลูกบุญธรรมของ อ้องอุ้น หรือ หวังหยุน (王允 Wánɡ Yún) ขุนนางในราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ต่อมาอ้องอุ้นคิดจะกำจัด ตั้งโต๊ะ หรือ ต่งจัว (董卓 Dǒnɡ Zhuō) ที่คิดจะล้มล้างราชวงศ์ จึงวางแผนให้ตั้งโต๊ะและ ลิโป้ (吕布 Lǚ Bù) ลูกบุญธรรมของตั้งโต๊ะผิดใจกันเอง โดยอ้องอุ้นได้แอบยกเตียวเสี้ยนให้กับลิโป้อย่างลับ ๆ และยกเตียวเสี้ยนให้กับตั้งโต๊ะด้วยในภายหลัง ด้วยเสน่ห์ของเตียวเสี้ยนทำให้ชายทั้งสองหลงอย่างหัวปักหัวปำ จนกระทั่งลิโป้รู้ว่าเตียวเสี้ยนไม่ใช่ของเขาเพียงคนเดียว ทำให้ลิโป้ไม่พอใจในตัวตั้งโต๊ะเป็นอย่างมาก หลังจากนั้นเตียวเสี้ยนก็คอยยุแยงลิโป้ว่านางรู้สึกเสียใจมาก เพราะตั้งโต๊ะบีบบังคับขืนใจนางเป็นประจำ ทำให้ลิโป้โกรธมากยิ่งกว่าเดิม และเมื่อมีโอกาส ลิโป้ก็จัดการสังหารตั้งโต๊ะในที่สุด หลังจากเหตุการณ์นั้นเตียวเสี้ยนก็หนีไปจนไม่มีใครพบเห็น บ้างก็ว่านางฆ่าตัวตาย
 

 photo 4 �v2_3_zpsyrmvcg9r.jpg


ขอบคุณรูปภาพจาก - http://gathery.recruit-lifestyle.co.jp/article/1143799998066966101


        ♥ หยางกุ้ยเฟย (楊貴妃 Yáng Guìfēi) เจ้าของฉายา “มวลผกาละอายนาง” จากเรื่องที่เล่าขานกันว่า ในขณะที่นางเดินทางไปยังสวนดอกไม้ เหล่าดอกไม้ได้กลิ่นหอมจากตัวนาง จึงได้หันมามองและตกตะลึงกับความงามและหุบดอกลงโดยไม่รู้ตัว หยางกุ้ยเฟย เกิดในปี ค.ศ. 719 ซึ่งอยู่ในยุคราชวงศ์ถัง มีชื่อเดิมว่า หยางอวี้หวน (楊玉環 Yáng Yùhuán) เมื่ออายุได้ 16 ปี นางก็ถูกคัดเลือกให้เข้าไปในวังเพื่อเป็นชายาของ หลี่เม่า (李瑁 Lǐ Mào) โอรสของจักรพรรดิถังเสวียนจง ความรักของทั้งคู่เหมือนจะราบรื่น จนกระทั่ง หลี่เม่าได้พาหยางอวี้หวนเข้าเฝ้าจักรพรรดิถังเสวียนจงในวันเฉลิมพระชนมพรรษา องค์จักรพรรดิถูกใจในตัวนางเป็นอย่างมาก ทำให้หลังเสร็จพิธีเฉลิมฉลองก็มีรับสั่งให้หลีเม่ากลับเมืองไปตามลำพัง โดยทิ้งหยางอวี้หวนไว้ที่วังหลวง
 

 photo 4 �v2_4_zpsif89dpkj.jpg


ขอบคุณรูปภาพจาก - http://wechatinchina.com/thread-147070-1-1.html


        หลังจากหยางอวี้หวนได้อยู่ที่วังหลวงก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นนักพรตหญิง ฉายา ไท่เจิน เพื่อกันข้อครหานอกจากนั้นยังมีรับสั่งให้หาพระชายาใหม่ให้กับหลี่เม่า หยางอวี้หวนรับใช้องค์จักรพรรดิอย่างใกล้ชิดและเป็นที่โปรดปรานอย่างมากจนแต่งตั้งนางให้มีฐานะเป็น กุ้ยเฟย หรือ สนมเอกที่ใหญ่ที่สุดในขณะนั้น  หลังจากนั้น จักรพรรดิถังเสวียนจงก็ไม่ได้สนใจการบริหารบ้านเมือง เพราะมัวแต่ลุ่มหลงในตัวหยางกุ้ยเฟย หยางกุ้ยเฟยเองก็ได้พาหยางกว๋อจง ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้อง รวมถึงญาติคนอื่น ๆ เข้ามารับราชการเป็นขุนนางมีตำแหน่งใหญ่โต จนทำให้ อานลู่ซาน (安禄山 An Lùshān) อ้างเหตุดังกล่าวทำการก่อกบฎ โดยนำทหารจากชายแดนและทิเบตบุกเข้ายึดครอง เป็นเหตุให้จักรพรรดิถังเสวียนจงต้องลี้ภัยไปทางใต้ของมณฑลซื่อชวน (เสฉวน) ระหว่างหลบหนี ทหารที่ติดตามอารักขาได้บีบบังคับให้องค์จักรพรรดิประหารหยางกุ้ยเฟย เนื่องจากเป็นต้นเหตุแห่งเรื่องราวทั้งหมด องค์จักรพรรดิไม่อาจคัดค้านได้จึงมอบผ้าแพรให้กับหยางกุ้ยเฟย ซึ่งนางก็ได้ใช้ผ้าแพรผืนดังกล่าวจบชีวิตตัวเองในวัย 37 ปีด้วยการแขวนคอตัวเองกับต้นไม้


เอกณัฏฐ์ สวัสดิ์หิรัญ TPA Press